Amerigo Vespucci ve Kristof Kolomb Amerika’nın keşfini yapmışlar, artık yenisine gerek yok ama Kolomb’un İspanya bayrağı bizi ilgilendiriyor; İspanya ile oynayacağımız çok önemli maçtan dolayı. Sakın olaki İspanya’yı keşif ile ilgilendiğim algılanmasın, çünkü sadece futbol süreci içinde “İspanya futbolu”nun ne olduğunu ortaya koymak amacım.
Aslında bu yazıyı yazmak da riskli… Sayın İmparator her şeyi düşünmüştür.
Benimkisi acizane fikir sunumundan başka bir şey değil…
Çok fazla ahkâm kesmeye de gerek yok. Her şey açık ortada…
İspanya:
Rakip sahada oyun kurma ve oyunu kabul etme…
Çok pas yaparak rakibin oyun inisiyatifin güvenini yok etmek…
Beklerini oyuna sokarak çizgi oyuncuların iç oyuna yönelmesi ile orta alanda sayısal üstünlük sağlamak…
Bire birde adam eksiltecek oyuncuları tercih etmek…
Savunmada risk alabilen fakat o kadar da çabuk geriye patlaması olan oyuncuları tercih etmek…
Türkiye:
Organize kaos sistemine sahip…
Kimin nerden geleceği belli olmayan kadro…
Tüm futbolcuların amacı: Kenardaki kutsal abiye itaat olduğu gerçeği…
Türk’ün Türk’ten başka dostu olmadığı saplantısının içtersliği…
Maçın gerçeği ise; maçın sürecini; Türkiye Milli Takımı’nın belirlemesidir. İspanya’nın oyunu ortada.
Eğer Türkiye, müdafaa anlayışını İspanya’nın pas arası yapıp top kaparsa ve bu topları tekte karşı atağa yöneltip rakibin arka tarafını hızlı oyuncularla geçerse, oyunun şekli değişe-bilir.
İşte buradaki can alıcı nokta; sayın İmparatorun oyuncu seçimi ve müdafaa anlayışı ile hücuma çıkış çabukluğunu sağlayacak oyuncuların taktiksel bütünlüğüdür. Gerisi teferruattan başka bir şey değildir.
