Çok değil, daha bir sezon öncesine kadar Beşiktaş Futbol Takımı’nın üçte birinden fazlasını İbrahimler oluştururdu.
Sağda İbrahim, solda İbrahim, ortada İbrahim, ileride İbrahim. Bir nevi İbrahim enflasyonu.
Hani elinizde iki tane filan olsa büyük-küçük diye adlandırabilirsiniz ama kadroda dört tane İbrahim olunca tarifi çok zor oluyor.
70’li yıllarda benzer bir sıkıntıyı Bursaspor da yaşamıştı. Takımda bulunan iki Sedat’ın üzerine bir üçüncüsü olan Sedat Özden (Sedat 3) gelince, çareyi rakamlara dökmek yoluyla bulmuştu yeşil-beyazlı ekip.
Artık devir değişti ve en sonunda futbolumuz soyadı gerçeğini kabul etti.
Cumhuriyet devrimlerinin en önemlilerinden birisini bunca yıl görmezlikten gelen, elbette futbolun kendisi olamazdı.
Belki bir türlü geliştiremediğimiz birey-toplum ilişkisi, belki de o zamanlar adı henüz endüstriyel futbol köleliğine çıkmamış olan “topçuluk” kavramı, Sedat Özden’e Sedat 3, Mehmet Oğuz’a da Büyük Mehmet dedirtmişti bizlere…
Neyse ki; bu sınıflandırmalar son zamanlarda unutuldu. Artık oyuncuları soyadıyla anmaktan gocunmuyoruz. Bu vesile ile Kazım Kanat ağabeyime de saygılar olsun…
Beşiktaş’a geri dönelim dilerseniz.
İbrahimler dörtlüsü içinden ayrılık şarabını ilk içen İbrahim Akın olmuştu geçen sene. Futbolcu olmadan evvel İstanbul Belediyesinde kadrolu olarak işe girmek ister miydi bilmem ama kader O’nu bir şekilde Belediye emekçisi yapıvermişti.
Ardından da “Sözleşme yenilemeyi unuttukları” İbrahim Kaş’ı yitirdi Beşiktaş kulübü! Hem de öyle Belediye takımlarından biriyle değil, La Liga’nın Getafe takımıyla anlaştı İboların en genci.
Olsun varsın, zararı yoktu bu gidişlerin. Zira, daha elinde iki tane kapı gibi İbrahim’i vardı Kara Kartal’ın.
Üstelik her ikisi de kaptan olmuşlardı 105 yıllık bu ulu çınarda…
Tarih onlara bu sayede Şeref Beylerin, Şair Kazımların, Baba Hakkıların, Şükrü Gülesinlerin “futbol makamlarına” ortak olma şansı tanımıştı.
Derken bir gün duyduk ki; artık Beşiktaş’ta İbo kalmamış!
Sebep?
Terlik vakası… Komik ama maalesef gerçeğin adı bu.
105 yıllık geleneğin kaptanları, bir çift terlik yüzünden birbirlerini öldüresiye dövmeye kalkmışlar.
Bütün takımın önünde, hatta yöneticilerin yanında oluyor bütün bunlar.
Konu hakkında çok şey yazıldı. Kimine göre yönetim haklı, kimine göre ise olay fazla abartıldı.
Artık takdir Beşiktaş camiasınındır.
Özellikle son yıllara damgasını vuran(!) Yıldırım Demirören ve ekürisi Sinan Engin Beyler, böylesine bir cezayı uygun gördüklerine göre mutlaka bir bildikleri vardır.
Bu saatten sonra gidenlerin geri dönmeyeceğini varsayarak, her iki İbrahim’e de naçizane birkaç önerim olacak.
1- En iyi dostluklar, büyük kavgalarla başlarmış geyiğinden yola çıkarak, ailecek sizin TV’lerde öpüşüp barışmanızı bekliyoruz.
2- Bu devirde marka olmak kolay şey değil. Madem Beşiktaş gibi bir kulüple marka olamadınız, en azından bu terlik vakasını iyi değerlendirin. Ortak sermayeyle üreteceğiniz bir terlik eminim çok satacaktır. (Parmak arası fena revaçta)
3- İlk araklama sloganınız da benden olsun bari.
“Çifter çifter İbo giyin”
Sayın Erkut Tekin’e ve Tekin’in yazılarını Futbolistan.net ile paylaşan Birgün Gazetesine teşekkür ederiz.
